γαμήλιος

-α, -ο (AM γαμήλιος, -ον)

αυτός που ανήκει, αναφέρεται ή ταιριάζει σε γάμο

αρχ.

1. (για θεότητες) αυτός που προστατεύει τον γάμο

2. το αρσ. ως ουσ. ο γαμήλιος (ενν. πλακούς)

το γλύκισμα που προσφερόταν στους γάμους

3. το θηλ. ως ουσ. η γαμηλία (ενν. θυσία)

θυσία που προσέφερε ο νιόπαντρος άνδρας όταν έφερνε στη φατρία του τη νεαρή σύζυγο

4. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τα γαμήλια

το σύνολο τών τελετών και εκδηλώσεων τών σχετικών με τον γάμο.

[ΕΤΥΜΟΛ. Πρόκειται για λ. με αβέβαιο σχηματισμό. Πιθανώς προέρχεται από αμάρτυρο όνομα που σχηματίστηκε από το θέμα του γαμέω με παρέκταση σε -λ. Από την ίδια πηγή προήλθε πιθ. ο ποιητ. σε -ευμα άπαξ μαρτυρημένος τ. γαμήλευμα].